ขี้เหล็ก
ชื่อวิทยาศาสตร์ Cassia siamca Lamk.
ชื่ออื่น ๆ ขี้เหล็กบ้าน(ลำปาง) ขี้เหล็กใหญ่ (ภาคกลาง) ขี้เหล็กหลวง(ภาคเหนือ)
ลักษณะของพืช เป็นไม้ยืนต้นสูงได้ถึง 10-15 เมตร ใบใหญ่ยาวประมาณ 20 ซม. ประกอบด้วยใบย่อย 7-16 คู่ รูปร่างขอบขนานปลายมน หรือขอบขนานเรียวปลายคล้ายรูปไข่ ปลายใบหยักเว้าหาเส้นกลางใบเล็กน้อย โคนใบกลม ใต้ใบสีซีดกว่าด้านบนและมีขนเล็กน้อย กว้าง 1-2.5 ซม. ยาว 7-8 ซม. ดอกออกเป็นช่อใหญ่ ยาวประมาณ 15-30 ซม. กว้าง 1.2-2.0 ซม. ภายในมีเมล็ดใหญ่ยาว จำนวน 20-30 เมล็ด
ส่วนที่ใช้เป็นยา แก่น หรือทั้ง 5
สรรพคุณและวิธีใช้ แก้อาการท้องผูก ใช้แก่นประมาณ 1 กอบ(ประมาณ 50 กรัม) หรือทั้ง 5 ประมาณ 4-5 กำมือ (20-25 กรัม) ต้มเอาน้ำดื่มก่อนอาหารเช้าหรือก่อนนอน
การขยายพันธุ์ ใช้เมล็ด
สภาพดินและฤดูที่เหมาะสม ขึ้นได้ในดินทั่วไป ทนแล้งได้ดี ควรปลูกในฤดูฝน
การปลูก เพาะเมล็ดจนงอกใบจริง 3-5 ใบ แล้วย้ายปลูกในหลุมที่เตรียมไว้ ก่อนปลูกควรใส่ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมักรองก้นหลุมก่อน รดน้ำให้ชุ่มทันที