“ข้าวโพด” มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า ซี เมย์ ( Zea mays. Linn. ) อยู่ในตระกูล แกรมินี่ (Graminae) ทางภาคเหนือเรียกว่า “ข้าวสาลีหรือสะลี ” มีถิ่นกำเนิด แถวอเมริกาเขตร้อน ขยายพันธุ์ไปในเขตร้อนทั่วโลก ข้าวโพดชอบขึ้นในดินร่วนระบายน้ำได้ดี มีความชุ่มชื้นในอากาศพอควร ไม่ร้อนไม่หนาวจัด ข้าวโพดเป็นพืชสำคัญชนิดหนึ่งของประเทศไทย เป็นสินค้าออกของประเทศปีละหลายล้านบาท โดยเฉพาะญี่ปุ่น มาเลเซีย ฮ่องกง ปัจจุบันสหรัฐอเมริกาปลูกข้าวโพดมากที่สุด ส่วนใหญ่ปลูกไว้เลี้ยงสัตว์ ข้าวโพดเป็นไม้ล้มลุกพอให้ดอกผลแล้วต้นก็ตายต้องปลูกใหม่โดยใช้เมล็ดแก่เพาะ ต้นข้าวโพดสูงประมาณ ๑- ๒ เมตร ลำต้นเป็นข้อๆ ใบเกิดตามข้อ ช่อดอกเกิดตามซอกใบ ผลข้าวโพดเป็นฝักขาวขนาดใหญ่เล็กตามพันธุ์ของข้าวโพดนั้น เมล็ดใช้ทำอาหารได้หลายชนิด ทั้งอาหารคาวหวาน ได้คุณค่าทางอาหารประกอบด้วยวิตามิน น้ำตาล แป้ง เซลลูโรส ไขมัน ซึ่งให้ประโยชน์เสริมสุขภาพทำให้ร่างกายแข็งแรงและกระตุ้นให้กระเพาะลำไส้ทำงานได้ดี ท้องไม่ผูก นอกจากนี้ยังมีน้ำมันในเมล็ดมีประโยชน์เป็นอาหาร ในทางเภสัชฯ ใช้ทำสบู่ ใช้ในยาฉีด ฝอยข้าวโพดซึ่งเป็นส่วนของเกสรตัวเมียสดๆ เก็บขณะเมล็ดยังอ่อนอยู่ ใช้เป็นยาขับปัสสาวะได้ การปลูกข้าวโพดควรเริ่มปลูกต้นฤดูฝน บางท้องที่อาจปลูกได้ปีละ ๒ ครั้ง คือปลูกได้อีกประมาณปลายฤดูฝน

การดูแลรักษา อายุ ๓-๔ สัปดาห์ ควรพรวนดินและกำจัดวัชพืชใส่ปุ๋ยดอก

สรุปสรรพคุณ

เมล็ด เป็นอาหารทั้งคาวและหวานเสริมสุขภาพให้ร่างกายแข็งแรง ท้องไม่ผูก น้ำมันจากเมล็ดเป็นอาหาร ทำสบู่ เป็นตัวทำละลายในยาฉีด ฝอยข้าวโพดเป็นยาขับปัสสาวะ