ต้นหนอนตายหยาก

หนอนตายหยาก

วงศ์สตีโมเนซีอี (STEMONACEAE)

พืชวงศ์นี้มี 1 สกุล 25 ชนิด พบในบริเวณเอเชียตะวันออก ภูมิภาคอินโดจีน มาเลเซีย และภาคเหนือของออสเตรเลีย เป็นพืชล้มลุกอายุหลายปี มีเหง้าหรือหัวอยู่ใต้ดิน ลำต้นเหนือดิน ตั้งตรงหรือเลื้อย ใบเดี่ยว เรียงสลับหรืออยู่ตรงข้ามกันเป็นคู่หรือเป็นวงรอบข้อ เส้นใบหลายเส้น ออกจากโคนใบขนานกัน ไปตามความยาวของแผ่นใบ ดอกเป็นดอกเดี่ยว หรือออกเป็นช่อสั้น ๆ ตามซอกใบ มีกลีบ 4 กลีบเรียงกัน 2 วง เกสรตัวผู้ 4 อัน ก้านเกสรตัวผู้สั้นมาก เกสรตัวเมีย 1 อัน รังไข่อยู่เหนือชั้นต่างๆ ของดอก ผลเป็นแบบผลแห้งแก่แล้วแตก ตัวอย่างเช่น โป่งมดง่าม (Stemona burkillii Prain)

Stemona tuberosa Lour.

หนอนตายหยากเป็นไม้เลื้อย มีหัวอยู่ใต้ดิน ใบรูปไข่ ปลายใบแหลม โคนใบเว้ารูปหัวใจ ดอกเดี่ยว หรือออกเป็นช่อ 1-2 ดอก กลีบดอกรูปใบหอก ด้านนอกสีเขียว ด้านในสีม่วงแดง เกสรตัวผู้ขนาดใหญ่ ก้านเกสรตัวผู้สีแดง ออกดอกเดือนมีนาคม