แคแสด

(African Tulip Tree)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Spathodea campanulata P. Beauv.
ชื่อวงศ์ BIGMOMIACEAE
ชื่ออื่น แคแดง
ถิ่นกำเนิด ยูกันดา เขตร้อนของแอฟริกา และเคนยา
ลักษณะทั่วไป ไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง 8-20 ม. ขนาดทรงพุ่ม 4-6 ม. ไม่ผลัดใบ ทรงพุ่มทรงกระบอก เมื่อต้นเล็ก มีทรงพุ่มค่อนข้างกลม เปลือกต้นสีน้ำตาลเข้ม แตกสะเก็ดหลุดล่อนเป็นแผ่น


ใบ ใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ เรียงเวียนสลับ แกนกลางใบ ประกอบยาว 30-45 ซม. ใบย่อย 4-9 คู่ เรียงตรงข้าม รูปไข่แกมรูปขอบขนาน กว้าง 2.5-5.5 ซม. ยาว 4-12 ซม. ปลายใบแหลม โคนใบมนและเบี้ยว ขอบใบเรียบ แผ่นใบบางและย่นเป็นลอน สีเขียวเข้ม มีขนประปราย ใบอ่อนสีเขียวอมน้ำตาลมีขนสั้น


ดอก สีแดงอมส้ม ออกเป็นช่อแบบช่อกระจะสั้นที่ปลายกิ่ง ช่อดอก ตั้งขนาดใหญ่ ดอกย่อยรูประฆังหงายจำนวนมาก กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกัน เป็นหลอดโค้ง ปลายแหลม แตกข้างเดียวและมีขนสีน้ำตาลกลีบดอกโคน เชื่อมติดกันเป็นหลอดยาว ยาว 5-7 ซม. ปลายแยกเป็น 5 แฉก ขอบกลีบดอกย้วยย่น เกสรเพศผู้ 5 อัน เส้นผ่านศูนย์กลางดอก 8-10 ซม.
ผล ผลแห้งแตกตะเข็บเดียว เป็นฝักทรงแบน กว้าง 2-3 ซม. ยาว 15-20 ซม. ปลายแหลม สีน้ำตาลเข้ม เมื่อสุกสีน้ำตาลดำ เมล็ดแบน มีปีกแคบๆ สีขาวทั้งสองด้าน 20-40 เมล็ดต่อฝัก ออกดอกติดผลตลอดปี ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด ต้นมีอายุมากกว่า 4 ปี จึงจะออกดอก
นิเวศวิทยา พบปลูกเลี้ยงอยู่ทั่วไป
การใช้ประโยชน์ด้านสมุนไพร ใบ ดอก รสเฝื่อน พอกบาดแผล
ดอก รักษาแผลเรื้อรัง เปลือกต้น รสเฝื่อน รักษาโรคผิวหนังและแผล เรื้อรัง แก้บิด แก้พรรดึก บำรุงธาตุ
ที่มา:วัลลิ์รุกขบุปผชาติ ตามรอยพระบาทบรมราชกุมารี โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชฯ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย