การปลูกผักหรือที่เราเรียกกันว่าการทำสวนผักนั้น สามารถแยกแยะ ออกได้เป็น 6 ประเภทตามวัตถุประสงค์ของผู้ปลูกดังนี้คือ

1.สวนครัวหรือสวนผักหลังบ้าน หมายถึง สวนผักขนาดเล็กที่ปลูกในบริเวณบ้าน หรือโรงเรียนในพื้นที่เพียงเล็กน้อย เพื่อใช้รับประทานภายในครอบครัว การทำสวนครัวนอกจากจะได้ผักสดสะอาดปลอดภัยจากสารพิษไว้บริโภคแล้ว ยังช่วยประหยัดรายจ่าย เหมาะสำหรับเป็นงานอดิเรก ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ และอาจจะนำผลผลิตไปแจกจ่ายเพื่อนบ้านหรือจำหน่ายเพื่อเป็นรายได้พิเศษได้ด้วย

2.ผักการค้าแถบชานเมือง หมายถึง สวนผักขนาดเล็กที่ปลูกผัก เพื่อจำหน่ายในตลาดท้องถิ่นนั้น ๆ หรือตลาดใกล้เคียง มักอยู่ในเขตชานเมืองหรือใกล้แหล่งชุมชน สวนผักประเภทนี้มีพื้นที่ประมาณ 1-3 ไร่ และใช้แรงงานมากกว่าเครื่องทุ่นแรง

3.สวนผักการค้าขนาดใหญ่ หมายถึง สวนผักเพื่อจำหน่ายเป็นจำนวนมาก และส่งจำหน่ายเข้าตลาดกลางก่อนที่จะส่งต่อไปยังถิ่นไกล ๆ หรือในที่ ๆ ปลูกผักไม่ได้ผลดี ส่วนมากจะมุ่งปลูกพืชเฉพาะอย่าง สวนผักชนิดนี้มักใช้เครื่องทุ่นแรงเป็นส่วนใหญ่ และอยู่ในแหล่งที่มีการคมนาคมสะดวก

4.สวนผักเพื่อโรงงาน หมายถึง สวนผักที่ผลิตผักเพื่อส่งโรงงานอุตสาหกรรมอาหาร สวนผักประเภทนี้มักจะปลูกผักเฉพาะอย่างตามฤดูกาลโดยคำนึงถึงต้นทุนการผลิตที่ต่ำที่สุดแต่ได้ผลผลิตตามมาตรฐานที่โรงงานกำหนด บริเวณที่ทำสวนผักนี้จะอยู่ใกล้กับโรงงานนั้น ๆ ด้วยเพื่อสะดวกในการขนส่ง และสะดวกแก่เจ้าหน้าที่ส่งเสริมที่จะเข้าไปแนะนำเกี่ยวกับวิธีการผลิต ชนิด ปริมาณและคุณภาพของผัก และมักจะมีการทำสัญญาระหว่างผู้ผลิตและโรงงาน

5.สวนผักนอกฤดู หมายถึง สวนผักที่ปลูกผักซึ่งไม่เหมาะสมกับสภาพ ภูมิอากาศในช่วงนั้น ๆ จึงต้องใช้ต้นทุนสูงในการสร้างเรือนกระจกเพื่อควบคุมอุณหภูมิให้เหมาะสมกับความต้องการของผัก

6.สวนผักเก็บเมล็ดพันธุ์ หมายถึง สวนผักที่ปลูกผักเพื่อผลิตเมล็ดพันธุ์ขายโดยเฉพาะการทำสวนผักประเภทนี้ต้องใช้เวลานานกว่า ลงทุนสูง ดูแลรักษามากกว่า และเสี่ยงมากกว่าการปลูกเพื่อขายสด