ปรู๋มีสรรพคุณดังนี้


ชื่อวิทยาศาสตร์ Alangium salviifolium Wang.
Syn.    A. salviifolium Wang, subsp hexapetalum Wang.
ชื่ออื่นๆ ปรู ปลู ผลู (กลาง) มะเกลือกา (ปราจีนบุรี) มะตาปู๋ (เชียงใหม่) ผู (เลย)
ลักษณะ ไม้ต้นขนาดกลาง สูงประมาณ 8-12 เมตร กิ่งก้านเกลี้ยง กิ่งอ่อนมีขน ต้นที่มีอายุน้อยปลายกิ่งจะแหลมเป็นหนามแข็ง ใบ ใบเดี่ยว ออกสลับกัน รูปไข่ กลับหรือรูปรี ปลายใบกว้าง มีติ่งที่ปลายใบ โคนใบแคบแหลม ใบอ่อนมีขน ใบแก่ขนจะร่วง เส้นตรงโคนใบออกจากจุดเดียวกัน ใบกว้าง 3-7 ซ.ม. ยาว 5-15 ซ.ม. ดอก ออกเป็นกระจุก สีนวล กลิ่นหอม ดอกตูมเป็นหลอดยาว ประมาณ 1.3 ซ.ม. ปลายดอกเมื่อบานแยก 5-7 แฉก มีขน ผล ออกเป็นกระจุกสีดำ รูปรี ขนาดกว้าง 0.9 ซ.ม. ยาว 15 ซ.ม. ผลไม่เรียบมีเส้นแข็งๆ ผลสุกรสฝาดเล็กน้อย รับประทานได้เปรี้ยวๆ หวานๆ
ส่วนที่ใช้ แก่น เปลือกต้น
สารสำคัญ เปลือกมีอัลคาลอยด์ เป็น amorphous ชื่อ alangine มีประมาณ 0.8%, cephaeline, akoline, akharkantine, lamarkine. ในเมล็ดมีอัลคาลอยด์ 0.2% ในเปลือกรากพบ isomer ของอัลคาลอยด์ 2 ตัว คือ alangium A 0.15% และ alangium B 0.10% และอัลคาลอยด์ alanginine เล็กน้อย
ประโยชน์ทางยา เปลือกต้น ยาถ่าย ยาถ่ายพยาธิ แก้ไข้ แก้โรคผิวหนัง และแก้บิด แก่นเป็นยาบำรุงกำลัง

ที่มา:ศาสตราจารย์พเยาว์  เหมือนวงษ์ญาติ