ผกากรอง (phakaa krong) กามกุ้ง เบญจมาศป่า ขี้กา ดอกไม้จีน ไม้จีน ยี่สุ่น สามสิบ หญ้าสาบแล้ง (ไทย) ขะจาย ตาปู มะจาย คำขี้ไก่ คำปู้ลู่ ดอกปิ้งแดง (พายัพ) โหงวเซ็กบ๊วย (จีน)
เป็นไม้พุ่ม มีอายุข้ามปี (perennial) แตกกิ่งตั้งตรงขึ้น สูง 1-2 เมตร มีกลิ่นเหม็นแรง พบในที่ร่ม ต้นเป็นสันสี่เหลี่ยม มีหนามงุ้มลง
ใบ เป็นใบเดี่ยว ออกตรงข้ามกันเป็นคู่ๆ ก้านใบยาวประมาณ 1 ซม. ตัวใบลักษณะกลมรี ยาว 2.5-10 ซม. กว้าง 1.75-7.5 ซม. ปลายแหลม ฐานใบกว้างออก ขอบใบมีรอยหยก หลังใบมีขนเล็กน้อย ผิวใบเป็นคลื่นขรุขระ ท้องใบมีขนมากกว่าหลังใบ

ดอก ออกเป็นช่อ รวมเป็นกระจุกคล้ายร่ม หน้าตัดช่อดอกเกือบจะแบนราบ กว้าง 2-3.5 ซม. กลีบดอกย่อยมักมีสีเหลือง และแดงในที่โล่ง แต่อาจเปลี่ยนเป็นสีส้ม และแดงไปจนถึงสีน้ำเงินหรือม่วง ติดกันลักษณะเป็นหลอด ยาวประมาณ 9 มม. ส่วนปลายบานออก มีรอยแยกตื้นๆ แบ่งเป็น 4-5 กลีบ กลีบเลี้ยงสีเขียวมีขนาด 1/3-1/2 ของกลีบดอก มีเกสรตัวผู้ 4 อันติดอยู่กับกลีบดอก สูง 2 อัน ตํ่า 2 อัน รังไข่มี 2 ห้อง
ผล (drupe) กลม เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 5 มม. เมื่อสุกมีสีม่วงดำ จนถึงดำเกาะติดกันเป็นกลุ่มกลม
เมล็ด มีเพียง 1 เมล็ด ยาวประมาณ 1.5 มม.
ขยายพันธุ์โดยอาศัยเมล็ด มีระบบรากแก้ว พบตามที่รกร้าง ข้างถนนทั่วไป