ผักกาดฝรั่ง

ผักกาดฝรั่ง

ชื่ออังกฤษ Sugar Beet

ชื่อวิทยาศาสตร์ Beta vulgaris Linn.

วงศ์ Chenopodiaceae

ส่วนที่ใช้ ราก (Beet root) ซึ่งมักเรียกกันว่าหัว

สารสำคัญ ในรากผักกาดฝรั่ง ประกอบด้วยนํ้าตาลซูโครสเป็นส่วนใหญ่

ผักกาดฝรั่งเป็นพืชพื้นเมืองของทวีปยุโรปตอนเหนือ เป็นพืช ชนิดเดียวกับผักกาดแดง (Common Beet) ซึ่งมีรากสีแดงเข้ม ใช้แต่งสีและใช้เป็นผักสลัด แต่อยู่ต่างสายพันธุ์ย่อย (sub species) กันนํ้าตาลที่ได้จากรากผักกาดฝรั่งเรียกว่า Beet sugar ต้นผักกาดฝรั่งที่แก่จะมีรากขนาดใหญ่ สีขาว มีรูปร่างคล้ายรูปกรวย มีนํ้าหนักประมาณ 1-5 ปอนด์ ประเทศที่ผลิตนํ้าตาลจากรากผักกาดฝรั่งได้มากที่สุดคือประเทศเยอรมัน     รองลงมาคือสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย รัสเซีย จีนตอนเหนือ และญี่ปุ่น ปัจจุบันนํ้าตาลที่ผลิตได้จากผักกาดฝรั่งมีประมาณ 1 ใน 3 ของนํ้าตาลที่ผลิตได้ทั้งหมด

วิธีทำนํ้าตาลจากหัวผักกาดฝรั่ง

การทำนํ้าตาลจากหัวผักกาดฝรั่งนี้ทำโดยวิธี Diffusion Process โดยนำเอาหัวผักกาดที่แก่มาล้างให้สะอาด หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วนำไปแช่ในแท๊งซึ่งผ่านนํ้าร้อนเข้าไปตลอดเวลา (circulating hot water) พวกนํ้าตาลที่ละลายนํ้าได้จะละลายออกมาอยู่ในนํ้าร้อนมีประมาณ 97% ของนํ้าตาลทั้งหมด หัวผักกาดฝรั่งที่ถูกสกัดครั้งแรกแล้วจะถูกนำมาเข้าเครื่องหีบเพื่อบีบเอานํ้าตาลที่เหลืออยู่ออกมา นำสารละลายที่ได้ทั้งหมดมาทำต่อตามขั้นตอนต่างๆ เช่นเดียวกับการทำนำตาลจากอ้อย ตั้งแต่ขั้นตอนที่ 2-6

น้ำตาลที่ได้จากหัวผักกาดฝรั่งจะเป็นประมาณร้อยละ 15 โดย นํ้าหนัก ส่วนกากที่เหลือจากการบีบนํ้าตาลออกแล้วนำมาใช้เป็นอาหารสัตว์ และใช้เตรียมเพ็คติน (pectin) ทั้งนี้เนื่องจากในเนื้อของหัวผักกาด (pulp) จะประกอบด้วยเพ็คตินอยู่มากกว่าร้อยละ 20 การสกัดเพ็คตินออกมาอาจทำได้โดยใช้กรดเกลือเจือจาง