สมุนไพรแก้ผื่นคัน
ชื่อพื้นเมืองอื่นๆ พลูจีน ปู เปล้าอ้วน ซีเก๊ะ
ชื่ออังกฤษ Betel Vine
ชื่อวิทยาศาสตร์ Piper betel Linn.
วงศ์ Piperaceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
พลูเป็นไม้เลื้อย เกาะโดยใช้รากฝอยที่แตกตามข้อใบ เป็นใบเดี่ยวรูปหัวใจ ปลายใบแหลม หน้าใบมัน ใบมีกลิ่นเฉพาะตัว ดอกออกรวมกันเป็นช่อแน่น ขนาดเล็ก
การปลูก
ปลูกโดยใช้ลำต้นที่มีข้อ 3 – 5 ข้อ ปักชำจนรากงอก
ดีแล้วจึงย้ายลงปลูกในหลุม ควรหาหลักให้เถาเลื้อยขึ้นไปโดยใช้ไม้ปักหรือปลูกพืชโตเร็ว เช่น แคบ้าน หรือทองหลางลาย คอยดูแลความชุ่มชื้น มีการระบายนํ้าที่ดี และใส่ปุ๋ยสมํ่าเสมอ
ส่วนที่ใช้เป็นยา ใบ
ช่วงเวลาที่เก็บเป็นยา
เก็บช่วงที่ใบสมบูรณ์เต็มที่
สารสำคัญ
ใบพลูมีนํ้ามันหอมระเหยซึ่งประกอบด้วยสารหลายชนิด เช่น ยูจีนอล (eugenol), ชาวิคอล (chavicol) และซินีออล (cineol) เป็นต้น
ประโยชน์ในการรักษา
1. ใบสดใช้เป็นยารักษาอาการคัน เนื่องจากลมพิษหรือ
แมลงกัดต่อย ทั้งนี้เพราะสารสำคัญในนํ้ามันหอมระเหยของใบพลูมีฤทธิ์เป็นยาชาและกระตุ้นการไหลเวียนของโลหิต จึงช่วยระงับอาการคันจากลมพิษและอาการเจ็บปวดจากแมลงกัดต่อยได้
วิธีใช้ ใช้ใบพลูสด 1 – 2 ใบ ล้างให้สะอาด ตำให้ละเอียด ผสมเหล้าขาวเล็กน้อย ใช้น้ำทาบริเวณที่เป็น (ห้ามใช้กับแผลเปิดเพราะจะทำให้แสบมาก) หรือใช้ใบพลูขยี้ทาบริเวณที่เป็นก็ได้
2. ใช้แก้โรคผิวหนัง กลาก
วิธีใช้ ใช้ใบสด 3-4 ใบล้างให้สะอาด ขยี้หรือตำให้ละเอียด ผสมเหล้าโรงเล็กน้อย คั้นเอาน้ำทา หรือใช้ทั้งนํ้าและกากทาบริเวณที่คันหรือเป็นกลาก ทาอย่างน้อยวันละ 3-4 ครั้ง นาน 3-4 อาทิตย์ เมื่อทายาไม่ควรให้โดนลม ควรใส่เสื้อปิดไว้