ลักษณะ ต้น, ใบ, หัว คล้ายกับขมิ้นอ้อยธรรมดา กระดูก กลางใบแดงเล็กน้อย สีของหัวเหลืองปนเขียว แต่เนื้อในหัวสีเขียวแก่ มีรสร้อนฉุน

ประโยชน์ทางยา รักษาโรคตา แก้โรคตาแดง ตามัว ตาต้อ, ตาเป็นริดสีดวง, ตาลม และตาแฉะ โดยนำหัวมาปอกบางๆ ให้สะอาด แล้วนำหัวย่างไฟแต่พอเกรียมทั่วหัว นำใส่ภาชนะแก้ว เอาเหล้าขาวชนิด 28 ดีกรี ใส่ลงไปให้ท่วมสามเท่าของหัวว่าน นำไปหมกข้าว เปลือกไว้ให้ครบ 3 คืน ก่อนนำไปหมกให้ปิดปากแก้วให้มิด แล้วนำมา คั้นให้สะเด็ด กรองกับผ้าบาง เอาพิมเสนบดให้ละเอียดเติมลงที่น้ำคั้น แล้วนำไปใส่ขวดไว้หยอดรักษาตาบ่อยๆ ตามที่กล่าวแล้ว ตาจะหายจากโรคนั้นๆ เป็นยาวิเศษนัก (ว่านนี้รักษาตา เหมือนกับว่านกระชายดำ, ว่านตาไม้, และว่านไม้ดีด การปฎิบัติก็เช่นเดียวกัน)

ถ้าจะแก้ปวดท้อง และลงท้อง ให้นำหัวว่านมาตำผสมกับสุราขาว ให้กินทั้งกาก หายได้ทันใจแล

สรรพคุณ เป็นว่านอยู่ยงคงกระพันมีอานุภาพว่านหนึ่ง ก่อนจะกินต้องเสกด้วยคาถา ดังนี้.- “อุทธัง อัทโธ นะโมพุทธายะ จะพะกะสะ พุทธะสังมิ” กินวันไหน ต้องเสกตามวัน คือ วันอาทิตย์ต้องเสก 1 เที่ยว วันจันทร์ 2 จนถึงวันเสาร์ 7 เป็นคงกระพันชาตรี, เป็นเมตตามหานิยม และสามารถหลบหลีกศัตรูและข้าศึกอย่างวิเศษยิ่ง (ว่านต้นนี้เจริญงอกงามตั้งแต่เดือน 5 – เดือน 12 หลังจากนั้นก็จะโทรมไป เหลือแต่หัว)

วิธีปลูก นำดินสะอาด เช่นดินตามท้องนา หรือดินที่เผาไฟ พอระอุ นำไปตากน้ำค้างไว้ 1 คืน กลบหัวว่านพอมิด แล้วนำน้ำที่เสก คาถา นะโมพุทธายะ 3 จบ รดพอให้เปียกทั่ว