ว่านดอกทอง(ตัวผู้)

ว่านดอกทองตัวผู้

ลักษณะ หัวคล้ายหัวขมิ้นชันแต่เล็กกว่ากันมาก แตกเป็นหรด ออกไปจากแม่หัวที่ขึ้นเป็นต้นเรื่อยไป เหมือนรากหญ้าคา ว่านนี้การเดินของหัวไม่มีการย้อนหลัง จะเดินไปเพียงทางเดียวกัน ลักษณะของปลายหัวเหมือนปลายหัวลึงคชาติ เนื้อในหัวมีสีขาว กลิ่นเหม็นคาวคล้ายนํ้าอสุจิ ใบ..มีลักษณะคล้ายขมิ้นชัน แต่เล็กว่า ก้านเขียว พื้นใบเขียว ร่องกระดูกใบเป็นสีแดง แตกเป็นเส้น ๆ ปีนขอบร่องใบ

ว่านดอกทอง

ดอก…ขึ้นที่โคนต้นคล้ายดอกจำปีตูม เป็นสี่เหลืองอ่อน บานอ้าคล้ายปากโยนี เกษรเหลืองมีกลิ่นหอมเหมือนกลิ่นสวาท ฉะนั้นโบราณกำชับนักหนาว่าให้รีบเด็ดออกเสียอย่าปล่อยให้บานคาต้น เป็นอันขาด ว่านนี้เป็นว่านที่ให้ดอกได้ยาก

สรรพคุณ เป็นว่านในทางมหาเสน่ห์ เป็นพระยาเทครัว เมตตามหานิยมอย่างแรงอีกชนิดหนึ่ง ใช้หัวหรือดอกผสมกับว่านต่างๆ แช่กับนํ้ามันจันทร์ หรือสีผึ้ง ใช้ติดตัวและสีปากเป็นเสน่ห์ดีนัก

วิธีปลูก ให้ปลูกวันจันทร์ ในดินปนทรายที่สะอาด รดนํ้าแต่ เพียงพอควร ป้องกันรากแฉะและหัวเน่าใช้คาถาบทเดียวกันเวลารดน้ำ ว่านมหาเสน่ห์

(หมายเหตุ-ว่านนี้ต้องพิจารณาใหัดี เพราะมีลักษณะคล้ายคลึงกันหลายชนิด)