ลักษณะ คล้ายกับว่านขอนดอก ลำต้นไม่มี มีแต่ในยาวสูงงอโค้งคล้ายกับมีดดาบใบกว้างใหญ่กว่าว่านขอนดอกมาก ใบเขียวจัดแลดูเป็นมันไม่หักง่าย ใบขึ้นจากหัวเท่านั้น หัวดังหอมหัวใหญ่ ดอกออกชูก้านสูง ขาวคล้ายกับดอกว่านพุทธเจ้าหลวง มีกลิ่นหอม ว่านต้นนี้ถิ่นกำเนิดเดิมอยู่จังหวัดพิบูลย์สงคราม (พะตะบอง) สมัยไทยเรายึดครองกลับมาเป็นของเรา ข้าราชการสมัยนั้นนำเข้ามาเพราะเห็นว่าเป็นว่านมีประโยชน์ ท่านพระครูศีลคุณธราจารย์ (พระมหาจำเนียน สำเภาทอง) วัดอัมรินทราราม ราชบุรี ท่านได้นำมาให้ข้าพเจ้าปลูกไว้ และให้ช่วยค้นคว้าหาชื่อ และสรรพคุณอย่างอื่นนอกจากท่านได้ทราบมาบ้าง

สรรพคุณ ตามที่ท่านมหาจำเนียรกล่าวว่า เป็นว่านมีอำนาจป้องกันฟ้าผ่า ใช้หัวพกติดตัวไปไหนป้องกันอันตรายและแคล้วคลาดดีนัก ในตำรากบิลว่าน 108 ของอาจารย์ สมาน คัมภีร์ และ อาจารย์ทัศนา ทัศน­มิตร ท่านกล่าวไว้ว่า เป็นว่านมีอำนาจและเป็นสิริมงคล อยู่คงกระพันชาตรีได้อย่างสำคัญ หัวใช้ทาแก้เจ็บปวด และตำพอกฝีทุกชนิด ใครมีว่านต้นนี้ไว้ในครอบครองจะอยู่เย็นเป็นสุข ว่านต้นนี้มีเสน่ห์ เมตตามหานิยมอยู่ด้วย เพราะใครไปเห็นเข้าต้องทักถามอยู่เสมอว่าสวยแปลกตา สรรพคุณอย่างอื่นคงจะมีอีก แต่ยังค้นหาได้ไม่มากกว่านี้

การปลูก นำดินสะอาดตามท้องนามาปลูกก็ได้ ถ้าปลูกในกระถาง ให้นำกระถางใหญ่ๆ นำอิฐดินเผามาทุบก้อนเล็กๆ รองก้นกระถางเพื่อกันนํ้าขัง นำทรายหยาบกลบให้มิดอิฐแล้วนำดินใส่ลงไป แล้วตำหัวว่าน อย่าให้มิด รดน้ำพอเปียก ว่านต้นนี้มีอำนาจและคงกระพันชาตรี ควรจะเศกน้ำที่จะรดด้วยพุทธคุณย่อ “นะโม พุทธายะ” สามจบจึงจะดี