ว่านนางคุ้ม

ว่านนางคุ้ม

ลักษณะ หัวคล้ายหัวหอมใหญ่ ใบโตเหมือนใบผักตบชวา หรือใบกลมใหญ่หนาคล้ายใบฟักทอง มีสีเขียวโศก มีดอกชูก้าน ดอกสีขาว มีกลิ่นหอม ก้านเขียวแก่ กอหนึ่ง ๆ มีหลายใบ ว่านต้นนี้สวยงามยิ่งนัก ใครเห็นก็เจริญตาเจริญใจ ถ้าเลี้ยงงาม ๆ กอจะใหญ่มาก บางตำรา เรียกว่านต้นนี้ว่า แม่เฒ่าเฝ้าเรือน

สรรพคุณ ปลูกไว้ในบ้านมีคุณป้องกันไฟได้และยังคุ้มกันภัยอันตรายต่าง ๆ ท่านโบราณอาจารย์จึงมักกล่าวไว้ว่า ผู้ใดมีว่านนางคุ้มไว้คุ้มครองในบ้านเรือนตนจึงเหมือนมีเกราะเพ็ชรไว้ป้องกันภัยถึง 7 ชั้นทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นไฟไหม้หรือภัยอันตรายอย่างใด ๆ ย่อมสามารถมีอำนาจคุ้มครองป้องกันได้ทั้งสิ้น

วิธีปลูก ใช้ดินเผาไฟทุบแตกละเอียดดีแล้วตากนํ้าค้างทิ้งไว้ คืนหนึ่ง จึงนำเอามาเป็นดินปลูก พึงระวังอย่ากลบหัวว่านให้แน่นทึบ ควร ให้หัวว่านโผล่พื้นดินที่กลบสักนิดหน่อย นํ้าที่จะใช้รดควรเสกด้วยคาถา “อิติปิโส ถึง ภควาติ” 3 จบก่อนจึงนำมารด และรดพอเปียกชื้นเท่านั้น อย่าให้ถึงโชกโชน หัวว่านจะพลอยตายเพราะเน่านํ้า

อีกตำราหนึ่งว่า เวลาจะเอาหัวติดตัวไปไหนๆ ด้วย ให้เสกด้ายคาถา “อุทธัง อุทโธ” 108 ครั้ง หรือจะเสกด้วย “นะโมพุทธายะ’’ ก็ได้สามารถ คงทนต่อ มีด, ไม้ หอก, ดาบ, ปืน, ธนู