หญ้าขัดใบมน

ชื่อ
จีนเรียก    บ้วยเนกเช่า  ผ่วยเนกเช่า  แซกีเช่า  สักบ๋อเท้า  อึ้งฮวยเกี้ย Sida rhombifolia Linn.

ลักษณะ
ชอบขึ้นตามริมคู ริมทาง ในทุ่ง เป็นพืชยืนต้นหลายปี มีขนขึ้นทั่วลำต้น แตกกิ่งก้านมาก สูง 1-2 ฟุต ใบและกิ่งขึ้นสลับ ก้านใบเรียวเล็ก รูปใบกลมหัวท้ายแหลมยาว 4-5 หุน ขอบใบเป็นหยักๆ คล้ายฟันเลื่อย หนา ใบสีเทา เอ็นใบเด่นชัด ออกดอกหน้าฝนเข้าหน้าหนาว ดอกมี 5 กลีบ กระเปาะดอกสีเหลีองอ่อน

รส
ฝาดนิดๆ ธาตุไม่ร้อนไม่เย็น ไม่มีพิษ

สรรพคุณ
สามารถไล่ลม ดับร้อนใน แก้บิด ใช้ภายนอกถอนพิษ สร้างเนื้อใหม่ๆ ฤทธิ์เข้าถึงม้าม

รักษา
แก้หวัดร้อน บิดมูกบิดเลือด ลงท้อง ลมขึ้นเบื้องบนปวดท้อง ใช้ภายนอก แก้ผิวหนังเป็นฝีเนื้อร้าย แผลเรื้อรัง แผลสด

ตำราชาวบ้าน
1. เป็นหวัดลมร้อน -หญ้าขัดมอน เถาสายนํ้าผึ้ง   อย่างละ 1 ตำลึง ต้มใส่นํ้าตาลแดง
2. บิดมูกบิดเลือด – หญ้าขัดมอนหรือหัวของมัน 1 ตำลึง ต้มน้ำ ผสมน้ำผึ้ง หรือผสมน้ำตาลแดง รับประทาน
3. ลงท้อง-หญ้าขัดมอน 1 ตำลึง ต้มน้ำ ใส่น้ำตาลแดง
4. ลมขึ้นเบื้องสูงปวดหัว -หญ้าขัดมอนครึ่งตำลึง ต้มเนื้อสันหมู
5. แผลเรื้อรัง – ใบหญ้าขัดมอนตำใส่น้ำผึ้งหรือไข่ขาว ใช้พอก
6. ผิวหนังผื่นพิษบวมเจ็บ – หญ้าขัดมอนตำแหลก แล้วพอก
7. แผลสด -ใบหญ้าขัดมอน ตำแหลกผสมเหล้านิดหน่อย พอกเนื้อเก่าจะยุ่ย เนื้อใหม่จะงอก

ปริมาณใช้
ทั้งต้นหรือรากใบกินสดไม่เกิน 2 ตำลึง แห้งไม่เกิน 1 ตำลึง ใช้ภายนอก กะพอประมาณ

ที่มา:บุญชัย  ฉัตตะวานิช