เหลืองอินเดีย

(Golden Tree)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Tabebuia chrysantha (Jacq.) G.Nicholson
ชื่อวงศ์ BIGNONIACEAE
ถิ่นกำเนิด เวเนซุเอลา โคลัมเบีย เม็กซิโกและอินเดีย
ลักษณะทั่วไป ไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง 5-12 ม. ขนาดทรงพุ่ม 5-8 ม. ผลัดใบ ทรงพุ่มค่อนข้างกลม แน่นทึบ เปลือกต้นสีน้ำตาลเทา เมื่อต้นโตขึ้น เปลือกจะแตกเป็นร่องหรือเป็นสะเก็ด


ใบ ใบประกอบรูปนิ้วมือ เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก ก้านใบรวมยาว 5-16 ซม. มีขนสั้นนุ่ม ก้านใบย่อย ยาว 1-3 ซม. มีขน มีใบย่อย 5 ใบ รูปรีแกมรูปขอบขนาน กว้าง 1.5-11 ซม. ยาว 2.5-18 ซม. ปลายใบเรียวแหลมเป็นติ่ง โคนใบมนหรือเป็นรูปไต ขอบใบเป็นคลื่นหรือจักเป็นซี่แผ่นใบบางแต่ค่อนข้างเหนียว และย่นเป็นลอน สีเขียว ผิวใบด้านล่างมีขนนุ่มสีน้ำตาล


ดอก สีเหลือง ออกเป็นช่อแบบช่อกระจุกแยกแขนงที่ปลายกิ่ง 3-10 ดอก ดอกรูปแตร กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 2 แฉก มีขนสีน้ำตาลโคนกลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอด ยาว 4-7 ซม. ปลายแยกเป็น 5 แฉก กลีบดอกบางยับย่น เกสรเพศผู้ 4 อัน เส้นผ่านศูนย์กลางดอก 3-4 ซม. ออกดอกเดือน มี.ค.-เม.ย.
ผล ไม่ติดผล ขยายพันธุ์โดยการตอนกิ่ง
นิเวศวิทยา พบปลูกเลี้ยงอยู่ทั่วไป
การใช้ประโยชน์ ดอกมีสีเหลืองสวยงาม เหมาะสำหรับปลูกเป็นไม้ ประดับ ตามสวน ตามบ้าน หรือริมถนน
ที่มา:วัลลิ์รุกขบุปผชาติ ตามรอยพระบาทบรมราชกุมารี โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชฯ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย