(Water (pennywort)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Hydrocotyle umbellata L.
ชื่อวงศ์ UMBELLIFERAE
ชื่ออื่น บัวแก้ว
ลักษณะทั่วไป ไม้ริมน้ำหรือไม้โผล่เหนือน้ำ สูง 30 ซม. อายุหลายปี ลำต้นเป็นเถากลมยาวเรียวทอดเลื้อยไปตามพื้นดินที่แฉะๆ แตกราก และใบตามข้อ

ใบ ใบเดี่ยวใบรูปกลมหรือเกือบกลมขนาด 3-5 ซม.ขอบใบหยัก เว้าตื้นๆ ก้านใบยาวเรียวติดกับตัวใบที่บริเวณกลางใบ ผิวใบด้านบน เรียบเป็นมันสีเขียวสด
ดอก สีขาว ออกเป็นช่อแบบช่อซี่ร่มตามซอกโคนใบ มีก้านช่อดอกยาว ดอกย่อยแตกจากก้านช่อดอกเป็นกระจุกๆ ช่อละ 2-3 กระจุก แต่ละกระจุกมีดอกย่อย 12-15 ดอก กลีบเลี้ยง 5 กลีบ กลีบดอก 5 กลีบและเกสรตัวผู้ 5 อัน

ผล ผลแห้งแก่แล้วแตกเป็น 2 ซีก และแต่ละซีกมีเพียง 1 เมล็ด
นิเวศวิทยา พบตามที่ชื้นแฉะและมีอินทรีย์วัตถุสูง หรือที่ระดับน้ำ 10-15 ซม.
การใช้ประโยชน์ แว่นแก้วนอกจากปลูกเป็นไม้ประดับแล้ว ยอด ใบอ่อนเก็บกินเป็นผักสดกับน้ำพริกหรืออาหารรสจัดต่างๆ ได้มีกลิ่นหอม เก็บกินได้ตลอดปี
การใช้ประโยชน์ด้านสมุนไพร ราก นำมาต้มน้ำดื่มสำหรับผู้เป็นโรคตับ และลำไส้ เป็นยาทำให้อาเจียน ช่วยขับปัสสาวะ และช่วยสมานแผล
ที่มา:วัลลิ์รุกขบุปผชาติ ตามรอยพระบาทบรมราชกุมารี โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชฯ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย