ไมยราบต้น (Maiyaraap ton) ไมยราบยักษ์ ไมยราบหลวง ไมยราบน้ำ กระถินนํ้า จิยอบหลวง
เป็นไม้พุ่มยืนต้นขนาดกลาง มีอายุข้ามปี (perennial) สูง 1-5 เมตร มีหนามแหลมคมทั้งที่ใบและลำต้นปลายงองุ้มลงยาวถึง 7 มม. ลำต้นตรง ปลายกิ่งโน้มลง ลำต้นอ่อนจะมีสีเขียว และเปลี่ยนเป็นสีนํ้าตาลเมื่อมีอายุมากขึ้น เนื้อไม้ค่อนข้างแข็งและเหนียว
ใบ เป็นใบประกอบ ก้านใบร่วมยาว 7-30 ซม. มีใบประกอบย่อย 6-14 คู่ มีหนามอยู่ระหว่างกลางของช่วงคู่ใบประกอบย่อย บนก้านใบร่วม แต่ละใบประกอบย่อย มีใบย่อย 15-40 คู่ รูปกลมยาว ยาว 3-8 มม. กว้าง 0.7-1.5 มม. ขอบใบขนานมีขนแข็งตามขอบใบ ท้องใบเรียบ หลังใบมีขนอ่อนๆ
ดอก ออกเป็นช่อ (head) ลักษณะเป็นกลุ่มกลม มีก้านช่อดอกยาว 1.5-3.5 ซม. 1-2 ช่อ ออกตามซอกใบ เป็นสีชมพู เส้นผ่าศูนย์กลางของช่อดอกประมาณ 1.5 ซม. ประกอบด้วยดอกย่อยจำนวนมากกลีบเลี้ยงติดกัน ปลายแตกเป็นฝอย กลีบดอกติดกันเป็นหลอดปลายแยกเป็น 4 กลีบ มีก้านเกสรตัวผู้ยาวโผล่พ้นออกมาจำนวน 8 อัน
ผล (pod) เป็นฝักแบนโค้งเล็กน้อย ปลายแหลม มีขนปกคลุม ช่อดอกหนึ่งจะติดฝักประมาณ 1-16 ฝัก แต่ละฝักมี 9-25 ช่อ ขนาดของฝักยาว 3-8 ซม. กว้าง 0.8-1.4 ซม. ออกเป็นกลุ่มสีนํ้าตาลไปจนถึงดำเมื่อแก่จัดแตกออกเป็นข้อๆ ข้อละเมล็ด
เมล็ด สีเขียว ซึ่งจะเปลี่ยนเป็นสีเขียวปนน้ำตาลเมื่อแก่จัด เมล็ดยาว 4-6 มม. กว้าง 2-3 มม. ปลายข้างหนึ่งแหลมรี เมล็ดมีน้ำหนักเบา ผิวเป็นมัน ภายในเมล็ดมีน้ำมันมาก เป็นพืชที่มีระบบรากแก้ว
ขยายพันธุ์ โดยอาศัยเมล็ด พบในเกาะกลางแม่นํ้า ริมทาง ที่รกร้างในสวนที่ขาดการดูแล และที่สาธารณะทั่วไป เป็นวัชพืชที่สำคัญที่สุดชนิดหนึ่งในภาคเหนือของประเทศไทยในปัจจุบัน