ชื่อ
จีนเรียก    ซิงกึงติ๊ง เซียวชุงกึง ชวงกึงติ๊ง ปิงน่อฮวย  Psychotria serpens Linn.

ลักษณะ
เป็นพืชไม้เลื้อย เกิดตามทุ่งมูลดินริมร่องนํ้า เป็นพืชประเภทยืนต้น เลื้อยเกาะติดกับต้นไม้และหินผา โดยอาศัยรากซึ่งขึ้นตามข้อ ใบคู่ เหนียวมีก้านใบยาวพอสมควร ใบยาวประมาณนิ้วกว่าๆ ปลายแหลม ขอบใบเรียบ เอ็นกลางใบจมแต่เอ็นหลังใบเด่น หน้าร้อนออกดอกเล็กๆ สีขาวบ้างเหลืองบ้าง ออกผลเป็นลูกเล็กๆ

รส
ฝาดแกมหวาน ธาตุร้อน ไม่มีพิษ

สรรพคุณ
กินแก้ลมขับธาตุนํ้าในร่างกาย ทำให้เลือดลมเดินคล่อง บำรุงกล้ามเนื้อ และกระดูก ฤทธิ์เข้ากึงตับและไต

รักษา
ปวดเมื่อยตามร่างกาย ข้อ เอว ขัดยอกเนื่องจากพลัดตกหกล้ม

ตำราชาวบ้าน
1. ปวดเมื่อยตามร่างกายเนื่องจากความชื้น – งูก้านปล้อง 1 ตำลึง ต้ม กระดูกหมู หรือข้อขาหมู
2. ปวดเมื่อยตามข้อกระดูกเนื่องจากไขข้ออักเสบ – งูก้านปล้อง 1 ตำลึง ต้มขาหมูใส่เหล้า
3. ปวดเมื่อยเอว – งูก้านปล้อง 1 ตำลึง ต้มกระดูกหางหมู
4. ปวดเมื่อยเนื่องจากพลัดตก – งูก้านปล้อง 1 ตำลึง เต็งตี่กึง  ครึ่งตำลึง ต้มนํ้า กินกับเหล้า

ปริมาณใช้
ใช้กินต้นหรือรากไม่เกิน 2 ตำลึง แห้งไม่เกิน 1 ตำลึง

ที่มา:บุญชัย  ฉัตตะวานิช