หญ้าชันกาด

หญ้าชันกาด (yaa channakaat) แขมมัน หญ้าอ้อน้อย หญ้าชันอากาศ
เป็นหญ้าสะเทินน้ำสะเทินบก ขึ้นแช่ในน้ำได้ดี เป็นพืชข้ามปี (perennial) ต้นตั้งตรงขึ้นสูง 40-50 ซม. มีลำต้นใต้ดิน (rhizome) เป็นไหลแข็งสีขาว อวบ เรียบ มีกาบตามข้อ สีขาวหรือนํ้าตาล แทงลึกลงไปในดิน และทอดขนานกับพื้นไปไกล แตกเป็นต้นใหม่ขึ้นได้
ลำต้น (culm) กลม เรียบ มีข้ออยู่ค่อนข้างห่างกัน และบริเวณข้อมักเป็นสีม่วง
ใบ เป็นใบเดี่ยว ออกสลับข้างกัน โคนใบจะแผ่เป็นกาบหุ้มลำต้นไว้ มีขนที่ขอบด้านนอก ที่รอยต่อระหว่างกาบใบและแผ่นใบมีขน (ligule) เล็กๆ แผ่นใบเรียบยาว ยาว 10-16 ซม. กว้าง 8-10 มม. ขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม แผ่นใบคลี่ออกหรือม้วน โคนใบกลม ท้องใบมีขน หลังใบเรียบ


ดอก ออกเป็นช่อ (panicle) ขนาดยาว 7-18 ซม. ประกอบด้วยช่อดอกย่อย (spikelet) เป็นจำนวนมาก ช่อดอกย่อย ประกอบด้วยกาบ 2 อัน กาบล่าง (lower lemma) ยาว 2.5-3 มม. บางและมีสีม่วงอยู่ด้านบน มีลายเส้น 6-9 เส้น ปลายแหลม ช่อดอกย่อยจะมีดอกย่อย 2 ดอก ดอกแรกจะเป็นดอกตัวผู้ประกอบด้วยกาบนอก (lemma) ซึ่งคล้ายกับกาบบน แต่สั้นกว่าเล็กน้อยมีลายเส้น 7-9 เส้น กาบใน (palea) บางใส มีลายเส้น 2 เส้น ส่วนของกลีบดอกที่ลดรูปไป 2 อัน มีขนาดเล็ก เกสรตัวผู้ 3 อัน อับละอองเรณูสีเหลืองส้ม เกสรตัวเมียมีท่อรังไข่ 2 อัน ที่ปลายมีขนสีม่วงปกคลุม
ผล (caryopsis) รูปยาว สีเดียวกับฟาง จะร่วงไปพร้อมกับดอกย่อย
ขยายพันธุ์โดยใช้ส่วนของลำต้นใต้ดิน พบทั่วไปตามที่ชุ่มชื้น สองข้างถนนและที่ว่างทั่วไป