(Jacaranda)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Jacaranda filicifolia D. Don
ชื่อวงศ์ BIGMONIACEAE
ชื่ออื่น แคฝอย เฟินต้น
ถิ่นกำเนิด ตอนเหนือของอเมริกาใต้ บราซิลและเวเนซุเอลา
ลักษณะทั่วไป ไม้ต้นขนาดกลาง สูง 10-12 ม. ขนาดทรงพุ่ม 4-6ม.ผลัดใบทรงพุ่มโปร่งรูปทรงไม่แน่นอนเปลือกต้นสีน้ำตาลอ่อน ปนเทา แตกหลุดล่อนเป็นแผ่นบางๆ

ใบ ใบประกอบแบบขนนกสองชั้นปลายคี่ เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก แกนกลางใบประกอบยาว 40-50 ซม. แยกแขนงตรงข้าม 7-10 คู่ ยาว 4-6 ซม. ใบย่อย 10-13 คู่ เรียงตรงข้าม รูปขอบขนานแกมรูป สี่เหลี่ยมข้าวหลามตัดกว้าง 0.5-0.7 ซม. ยาว 1-1.5 ซม.ปลายใบแหลม โคนใบเบี้ยว แผ่นใบบางสีเขียวอ่อน

ดอก สีม่วง มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ออกเป็นช่อแบบช่อกระจุกแยกแขนง ขนาดใหญ่ที่ซอกใบตามกิ่งและปลายยอด ช่อดอกตั้งยาว 5-9 ซม. ดอกย่อยรูประฆังจำนวนมาก กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 2 แฉก โคนกลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอดยาว 2-4 ซม. ปลายแยกเป็น 5 กลีบ ดอกทยอยบานเกสรเพศผู้ 4 อัน เส้นผ่านศูนย์กลางดอก 1 .5-2.5 ซม. ออกดอกเดือน ธ.ค.-มี.ค. ต้นมีอายุ 4-6 ปี จึงจะออกดอก
ผล ผลแห้งแตกสองตะเข็บเป็นฝักรูปรีค่อนข้างแบนกว้าง 1-1.5ซม. ยาว 2-2.5 ซม. สีเขียวสด เมื่อสุกสีเขียวอมน้ำตาล เมล็ดแบนมีปีก เมล็ดสีน้ำตาลอ่อนขนาดเล็กจำนวนมาก ติดผลเดือน ก.พ.-พ.ค. ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด
นิเวศวิทยา พบปลูกเลี้ยงมากทางภาคเหนือและภาคใต้
การใช้ประโยชน์ ลักษณะทรงต้นสวยให้ดอกสีสวยงาม และยังมี กลิ่นหอมอ่อนๆ ใช้ปลูกประดับได้ หรือใช้ปลูกตามสวนหย่อม
ที่มา:วัลลิ์รุกขบุปผชาติ ตามรอยพระบาทบรมราชกุมารี โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชฯ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย