หิ่งเม่น

หิ่งเม่น (Hing men) (เชียงใหม่) ฮ่งหาย ปอเทือง (ไทย)
เป็นพืชล้มลุกเนื้ออ่อน อายุปีเดียว (annual) หรือข้ามปี (perennial) เป็นพุ่มสูง 50-120 ซม. แตกกิ่งก้านสาขามาก ลำต้นมักเป็นสีม่วง มีขนปกคลุมทุกส่วนของลำต้น
ใบ เป็นใบประกอบ ก้านใบยาว 4.5-6 ซม. ประกอบด้วย
ใบย่อย 3 ใบ ออกจากตำแหน่งเดียวกัน ใบย่อยแต่ละใบมีก้านสั้น ใบกลางมีขนาดใหญ่กว่า 2 ใบที่อยู่ด้านข้าง ใบมีลักษณะกลมรี ยาว 3.5-7 ซม. กว้าง 2.5-4 ซม. โคนใบสอบขอบใบเรียบ ปลายใบอาจหยักเว้าตื้นๆ มีขนปกคลุมตามบริเวณก้านใบ และผิวด้านล่างของใบ


ดอก ออกเป็นช่อ (raceme) ที่ปลายยอดของต้น ช่อดอกยาว 15-30 ซม. ประกอบด้วยดอกย่อย 40-100 ดอก ดอกย่อยแต่ละดอก เมื่อยังอ่อนมีแผ่นสีเขียว (bract) เล็กๆ ติดอยู่ จะหลุดร่วง ไปเมื่อดอกเจริญเต็มที่แล้ว ก้านดอกย่อยสั้น 3-4 มม. กลีบเลี้ยงมีลักษณะติดกันเป็นหลอด ตรงปลายแยกเป็น 5 แฉก กลีบดอกสีเหลือง 5 กลีบ มีลายเส้นสีแดง 5 เส้นชัดเจน เกสรตัวผู้ 10 อัน โคนก้านเชื่อมติดกันแต่แยกตอนปลาย มีอับละอองเรณูทั้งยาวและสั้น เกสรตัวเมียถูกหุ้มไว้ด้วยก้านเกสรตัวผู้ ท่อรังไข่ยาว 5-7 มม. โค้งงอขึ้นเล็กน้อย ดอกบานจากโคนไปหาปลาย


ผล เป็นฝัก เมื่อแห้งมีสีน้ำตาลอ่อน หรือสีฟาง ลักษณะพองลม รูปยาวแคบ ขนาดยาว 3-5 ซม. ปลายแหลม เมื่อแก่จะแตกตามยาว ภายในมีเมล็ดมาก สีน้ำตาลอ่อน รูปไต เป็นพืชที่มีระบบรากแก้ว
ขยายพันธุ์ โดยอาศัยเมล็ด พบขึ้นริมทางที่รกร้างเป็นส่วนใหญ่