หลายเล่มมาแล้วผมเคยเขียนเรื่อง “ข้อควรพิจารณาในการเริ่มทำสวนกุหลาบตัดดอก” ส่งมาในนามของกลุ่มผู้ปลูกกุหลาบเชียงใหม่  ด้วยเจตนาจะเตือนคนที่คิดจะกระโดยลงมาทำสวนกุหลาบตัดดอก ให้พิจารณาทุกแง่มุมโดยถี่ด้วนเสียก่อน เพื่อจะได้ไม่เอาเงินมากทิ้งลงดินเสียเปล่า ๆ แต่หลังจากเรื่องนั้นได้แจกจ่ายออกไปให้บรรดาผู้สนใจและตีพิมพ์ในเคหการเกษตรแล้วก็ยังมีผู้ที่ใจถึงที่ไม่เคยปลูกกุหลาบจริงจังมาก่อน ลงมือปลูกกันเป็นหมื่นหลายหมื่น หรือวางเป้าไว้เป็นแสนต้นก็มี  โดยไม่ทราบว่าได้อ่านเรื่องที่ผมเขียนหรือไม่

วารสารไม้ดอกของต่างประเทศฉบับหนึ่งไม่นานมานี้ มีบทความน่าสนใจเกี่ยวกับประเด็นนี้ว่าบรรดาผู้ที่เป็นเจ้าของเนอร์สเซอรี่ที่ประสบความสำเร็จทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา เริ่มต้นงานของเขาตั้งแต่ทำเป็นงานอดิเรกในสวนหลังบ้าน เมื่อเรียนรู้อะไร ๆ และมีประสบการณ์พอแล้วจึงขยายกิจการ ลาออกจากงานประจำมาทำเต็มเวลา และคนทำเนอร์สเซอรี่จะไม่กู้เงินเขามาทำ หรือถ้ากู้มาก็กู้ระยะสั้นแล้วรีบใช้คืนโดยเร็วที่สุด เขาไม่ให้อรรถาธิบายในรายละเอียดมากกว่านั้น  แต่ก็คงพอจะจับเค้าได้ว่า การปลูกต้นไม้เป็นอาชีพนั้นไม่ใช่ของง่าย ต้องอาศัยความรู้และประสบการณ์นานพอสมควร  ดังนั้นจึงเริ่มใหญ่ไม่ได้  เหตุผลที่เขาไม่ได้บอกไว้ซึ่งผมมาทบทวนดูแล้ว คิดว่าคงเป็นเพราะการปลูกต้นไม้โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม้ดอกเราต้องอาศัยธรรมชาติอย่างมาก ในขณะที่ธรรมชาติเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงรวนเรอยู่ตลอดเวลา ทำให้ไม่อาจคาดหมายอะไรได้  นอกจากนั้นการควบคุมธรรมชาติหรือการปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะกับต้นไม้แต่ละชนิดก็เป็นเรื่องที่ทำได้ยาก หรือถ้าทำได้ก็ต้องสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายสูง การทำเนอร์สเซอรี่หรือการทำสวนจึงมีความเสี่ยงมากในด้านการผลิต ไม่เหมือนการผลิตทางอุตสาหกรรม

ที่ว่าประสบความสำเร็จนั้นจะดูกันเมื่อไหร่จึงจะถือว่าสำเร็จ อาจารย์ทางด้านไม้ดอกระดับหัวหน้าภาควิชาท่านหนึ่งบอกผมว่า ในความเห็นของท่าน คนที่ทำสวนไม้ดอกที่จะถือว่าประสบความสำเร็จนั้นควรจะตลอดรอดฝั่งมาได้ตลอด 10 ปีเสียก่อน ฟังดูแล้วทำให้รู้สึกว่าคนที่อยู่ในวงการนี้ … Read More