ไผ่ มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า แบมบิวซ่า ( Bambusa spp.) อยู่ในตระกูล แกรมมินี่ (Graminae) ไผ่มีหลายชนิด เช่น ไผ่เหลือง ไผ่ข้อน้ำเต้า ไผ่สีสุก ไผ่ตง ไผ่ลาย ไผ่ไม้รวก ไผ่เป็นไม้แตกกอ ลำต้นมีหนามใบคาย หน่ออ่อนๆ ที่แทงออกมาใช้รับประทานเป็นอาหารได้ ไผ่มีขึ้นตามที่ราบและบนเขาสูงๆ ตามชนบทมักปลูกเป็นรั้วบ้านกั้น เขตแดน ไผ่มีอายุยาวประมาณ ๓๐-๑๐๐ ปี ก็มีดอก เมื่อออกดอกแล้วต้นไผ่จะแห้งตาย เรียกว่าตายขุยชาวชนบทถือกันว่าถ้าไผ่บ้านใครออกดอก แสดงว่าจะต้องมีการทำบุญบ้านแก้โชคร้าย ลำต้นไผ่ใช้ทำเครื่องจักสานเผาข้าวหลาม ทำตอหม้อ ทำกระบอกรองนํ้าตาลสด ใบไผ่เรียวแหลม ชาวชนบทเชื่อว่าใบไผ่นำมาปรุงเป็นยาขับฟอกล้างโลหิตระดู ตาไผ่เกิดตามข้อเชื่อว่าตาไผ่สุมไฟเป็นถ่านรับประทานแก้ร้อนในกระหายนํ้าได้ ดอกไผ่ออกเป็นช่อ ลูกไผ่มีลักษณะคล้ายเมล็ดข้าวสารนำมาหุงรับประทานแทนข้าวได้ และรากไผ่รสกร่อยเอียนเล็กน้อยเชื่อว่าใช้เป็นยาขับปัสสาวะ … Read More