ว่านต้นนี้นิยมเล่นกันมาตั้งแต่สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เพาะในสมัยนั้นมีผู้ทรงคุณวิทยามากมาย มีสำนักอาจารย์ในทางคงกะพันชาตรีมาก ได้พบว่าว่านนี้ เป็นว่านที่มีสรรพคุณ จึงเป็นสิ่งที่ สำนักอาจารย์เหล่านั้นแสวงหามาเลี้ยงไว้จนเป็นที่แพร่หลายมาจนถึงสมัยนื้แต่ปัจจุบันก็ยังหายากมาก เพราะว่านต้นนี้บางครั้งก็หายไปกระโดดหนีไปได้เมื่อเวลาขุด จึงต้องบุกเข้าไปเสาะแสวงหาตามป่า ที่พอยังเหลืออยู่ แถบจังหวัดกาญจนบุรีบ้าง สระบุรีบ้าง ลพบุรี ปราจีนบุรีบ้าง จึงยังพอเป็นพืชพันธุ์ในปัจจุบัน

ลักษณะ หัวคล้ายหัวกบ มีหัว มีตีนสี่ตีนเหมือนกบ เปลือกของหัวก็มีลักษณะคล้ายหนังกบ มีหนวด ออกข้างปากคล้ายหนวดปลาดุก ใบคล้ายกับใบอุตพิต แต่มีจุดคล้ายหนังกบ บางตำราว่าไว้ว่ามีใบเหมือนหมากผู้หมากเมีย หัวว่านนี้มองอีกอย่าง เป็นรูปปลาปักเป้า สีเขียวติดกัน เป็นพืช เป็นตอน ๆ ไปมียางเหนียว ถึงฤดูฝนจึงจะแทงใบเจริญเติบโต เวลาฝนตกจะต้องเรียกหากันได้เหมือนกบ ตัวผู้ตัวเมีย ผู้ปลูกว่านนี้ เพื่อในทางคงกะพันชาตรีโดยมาก

ประโยชน์ในทางเล่นแร่แปรธาตุ ถ้าต้องการนำว่านนี้มาใช้ต้องเขียนยันต์เป็นเลขไทย เขียนใส่ฝ่ามือ … Read More