คูน
ชื่อวิทยาศาสตร์ Cassia fistula Linn.
ชื่ออื่น ๆ ลมแล้ง(ภาคเหนือ)
ลักษณะของพืช เป็นไม้ยืนต้นสูงได้ถึง 10 เมตร ใบใหญ่ยาวประมาณ 1 ฟุต ประกอบด้วยใบย่อย 3-8 คู่ ใบรูปไข่ปลายใบแหลม มักมีขนบริเวณด้านบนใบแต่ใต้ใบเรียบกว้าง 5-9 ซม. ยาว 6-20 ซม. ดอกออกเป็นช่อ เริ่มห้อยยาว 15-40 ซม. สีเหลืองและกลิ่นหอมเมื่อดอกบานกลีบรองกลีบดอกมักโค้งกลับ กลีบดอกรูปไข่หรือคล้ายพัดสีเหลืองสด ผลเป็นฝักกลม ยาว 1-2 ฟุต ภายในมีผนังกั้นเป็นห้อง ในหนึ่งห้องมักพบ 1 เมล็ด มีประมาณ 50-100 เมล็ด
ส่วนที่ใช้เป็นยา เนื้อในฝักแก่
สรรพคุณและวิธีใช้ แก้อาการท้องผูก ใช้เนื้อในฝักแก่ก้อนเท่าหัวแม่มือ(ประมาณ 4 กรัม) ต้มใส่เกลือนิดหน่อย รับประทาน
การขยายพันธุ์ ใช้การเพาะเมล็ด และการตอนกิ่ง
สภาพดินและฤดูที่เหมาะสม ปลูกได้ในดินแทบทุกชนิด แต่ชอบดินร่วนปนทราย ควรปลูกตอนต้นฤดูฝน
การปลูก คูนเป็นไม้ที่ปลูกง่ายและเติบโตได้รวดเร็ว นิยมปลูกเป็นไม้ริมทางให้ร่มเงา