โดย ม.ล.จารุพันธ์  ทองแถม

 

ผู้เขียนไม่ค่อยชอบพืชผักเท่าใดนัก  ทั้ง ๆ ที่ปัจจุบันต้องอาศัยผักนานาชนิดมาช่วยทำนุบำรุงสุขภาพ ซึ่งเริ่มเสื่อมลงเป็นอนิจจัง  วันนี้จึงของแก้ตัวด้วยการพาผู้อ่านเคหการเกษตรเข้าไปสู่โลกของพืชผัก  แต่เป็นพืชผักประหลาดที่มีผู้พบเห็นและรู้จักกันน้อยมาก

ฟักทอง..น้องช้าง

หากมีใครสักคนถามเราขึ้นมาว่าผักอะไรหนักที่สุดในโลก หรือบางคนอาจถามว่า ผลของพืชชนิดไหนหนักที่สุดในโลก เราควรตอบไปได้เลยเพียงคำตอบเดียวก็คือผลฟักทอง ผลเดียวโดด ๆ ที่ชั่งน้ำหนักได้ 400.9 กิโลกรัม มากกว่าน้ำหนักรวมกันของผู้เขียน ภรรยา ลูกสาว และลูกชาย แถมท่านผู้อ่านอีกคนด้วยซ้ำ

ฟักทองมีชื่อภาษาอังกฤษทั่วๆ ไปเรียก Pumpkin แต่เจ้าพันธุ์ยักษ์น้ำหนักสุดยอดของโลกจัดเป็นพันธุ์ที่ชื่อ “ยักษ์แอตลันติค : Atlantic Giant”  ซึ่งคุณโดนัล  แบลค แห่งเมืองวินทรอพ นิวยอร์ค สหรัฐอเมริกาปลูกส่งเข้าประกวดใน ค.ศ.1993 โน่น จนปัจจุบันหาคนปลูกทำลายสถิติยังไม่ได้เลย

การปลูกฟักทองเข้าชั่งน้ำหนักแข่งกันนี้ จัดเป็นงานเอิกเกริกพอใช้ เพราะผู้ชนะเลิศจะได้รับเงินรางวัลถึง 75,000 บาททีเดียว สำหรับฟักทองผลหนึ่ง

แครอท “จัมโบ้” ยาวสุดยอด

แครอทนั้นเป็นผักที่ปลูกได้ง่ายทางภาคเหนือของไทย  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นที่รู้กัดีว่า  หากได้ดินดี หน้าดินลึก ร่วนซุย มีอินทรียวัตถุสูง และน้ำไม่ขาดแล้ว จะให้หัว(ราก) ใหญ่อวบ น้ำหนักสูง

แต่แครอทที่ได้ชื่อว่าเป็นแครอทที่ยาวสุด ๆ ทำลายสถิติโลกไปเลยนั้นคงได้แก่ แครอทพันธุ์ “จัมโบ้” ให้หัวยาววัดได้ 202 นิ้วครึ่ง หรือ 5.2 เมตร เทียบได้ว่ายาวกว่ารถยนต์นั่งวอลโว่แบบปกติราว 10 นิ้ว

งานนี้คุณเบอร์นาร์ด เลเวรี่ คว้ารางวัลชนะเลิศไปกินครับ

หอมใหญ่..ใหญ่สมชื่อ

หอมหัวใหญ่พันธุ์เดอเคลเซ(The Kelsae) ซึ่งเจ้าของคือคุณอาร์ ฮอลแลนด์ แห่งแสตรท คไลด์ ใน ค.ศ. 1992 มีน้ำหนักหัวเดียวโดด ๆ 4.5 กิโลกรัม นับเป็นสถิติโลก ซึ่งแต่ละปีจะมีการจัดงาน Kelsae Onion Festival ขึ้นเพื่อประกวดหอมหัวใหญ่กันอย่างเอิกเกริก

ลีค-อ้วน แต่ไม่ยาว

โครงการหลวงผลิตลีคออกมาจำหน่ายตามซูเปอร์มาร์เก็ต และปากคลองตลาดนานนับสิบปีมาแล้ว ลีคนั้นลักษณะคล้ายกระเทียมต้นหรือหอมลำต้นสุงอวบอ้วนสีขาว มีรสหวานหากนำไปผัดหรือนึ่ง ในต่างประเทศ(อังกฤษ) มีการตั้งเป็นชมรมลีคแห่งชาติ (National Pot Leek Society) ขึ้นมาเพื่อประกวดลีคที่มีลำต้นสั้น แต่อ้วนอวบอัด ให้รูปทรงเป็นแท่ง กระบอกใหญ่ได้เท่าไหร่ยิ่งดี เช่น ความยาว 6 นิ้ว (15 ซ.ม.) มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 14 นิ้ว (35 ซ.ม.) นอกจากนี้ยังมีการแข่งกันในด้านหาความแน่นของลำต้นอีกด้วย

ผักทนแล้ง..

จากการศึกษาพบว่า ผักที่ทนทานต่อภาวะแห้งแล้งขาดน้ำได้นานที่สุดคงไม่มีอะไรเกินหอมหัวใหญ่ กะหล่ำปม และผักโขมนิวซีแลนด์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Newzealand spinach หรือผักโขมนิวซีแลนด์นั้นยังคงให้ใบอวบอิ่มน้ำแม้ขาดน้ำในช่วงฤดูร้อนเป็นเวลานานก็ตาม

พันธุ์ผักทนโรค…

สำหรับผู้ปลูกแตงกวา มะเขือเทศ และถั่วลันเตาในบ้านเราคงสนใจพันธุ์ทนโรค ซึ่งประเทศอังกฤษปล่อยพันธุ์ทนโรคออกสู่ตลาดแล้วในปี 2537-2538 นี้ สำหรับแตงกวาพันธุ์เบลลา (Bella) สามารถต้านทานโรคราแป้ง (Powdery mildew) และราน้ำค้าง (Downy mildew) ได้ดี ส่วนมะเขือเทศพันธุ์เชอร์เลย์และนิมบัสมีความต้านทานต่อที เอ็ม วี (ไวรัสโรคใบด่างในยาสูบ) และคลาโดสปอเรียม (Cladosporium) ได้อีกด้วย สำหรับถั่วลันเตาพันธุ์ “Hurst Green Shaft” และ “Kelvedon Wonder” มีความต้านทานต่อโรคราน้ำค้าง ราแป้งและราฟิวซาเรียม (Fusarium) ศัตรูตัวร้ายอีกด้วย

ผักสกุลที่พระเจ้าประทานให้มนุษยชาติ

ฝรั่งเขาถือว่าในกระบวนพืชผักด้วยกันแล้ว ต้องนับว่าผักในสกุลแบรสซิกา (Brassica) เป็นสกุลที่มีความหลากหลาย และแต่ละชนิดก็อำนวยประโยชน์เหลือประมาณแก่มวลมนุษย์ ผักในสกุลนี้ทั้งหมดรวมอยู่ในวงศ์ครูซิเฟอรี (Cruciferae) หรืออาจเรียกว่าวงศ์กะหล่ำก็ยังได้ ทั้งนี้เพราะรวมเอากะหล่ำปลี กะหล่ำดอก กะหล่ำปม กะหล่ำดาว (Brussel sprouts) , มัสตาร์ท ผักคะน้า บรอคโคลี่ แรดิช เทอร์นิพ ผักกาดหางหงส์ (Chinese cabbage) คาลาบรีช (calabrease) และสวีด (swede) เอาไว้ด้วย สำหรับสวีดนั้น ดร.สุเทวี  สุขปราการ  ผู้เชี่ยวชาญผักแห่งภาควิชาพืชสวนมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน เล่าให้ฟังว่าเป็นผักกินใบที่ป๊อบปูล่าร์มากในนิวซีแลนด์  กินกันอยู่ได้ทุกวี่ทุกวันจนแสนจะเบื่อ

จนกระทั่งเมื่อได้ทราบความจริงว่าสวีดเป็นผักที่มีไวตามินซีสูงอย่างเหลือเชื่อ กล่าวคือใบสวีด 300 กรัม มีปริมาณไวตามินซีสูงกว่าปริมาณไวตามินซีซึ่งได้จากส้มเขียวหวานหนึ่งกิโลกรัมเสียอีก