สรรพคุณของมะเขือมอญ


ชื่อวิทยาศาสตร์ Hibiscus esculentus Linn.
ชื่ออื่นๆ กระเจี๊ยบ มะเขือมอญ มะเขือทวาย (ไทย) มะเขือขื่น มะเขือละโว้ มะเขือพม่า(เหนือ)
ชื่ออังกฤษ Ladies’ Fingers, Okra, Gumbo.
ลักษณะ ไม้พุ่ม ไม่แตกกิ่งก้าน สูงประมาณ 1-5 เมตร มีขนยาว ใบเดี่ยวรูปฝ่ามือเรียงสลับกัน ขนาดใหญ่ก้านใบยาว แผ่นใบเป็นแผ่นเกือบกลมใบกว้างและยาว 15-20 ซ.ม. ริมใบหยักลึก 3-9 หยัก ทุกส่วนมีขนยาวคัน ยกเว้นกลีบดอก ดอกเดี่ยวออกตามซอกใบและกิ่ง ดอกสีเหลืองอ่อน มีสีแดงเลือดหมูอยู่ตรงโคน กลีบ ผลสีเหลืองอ่อนอมเขียว เป็นฝักยาวประมาณ 10-20 ซ.ม. ฝักไม่เรียบ มีสัน ฝักแก่จะแข็งและแตกได้ ภายในมีเมล็ดกลมๆ จำนวนมาก เมล็ดขณะฝักยังอ่อนมีสีขาว แก่จัดเป็นสีนํ้าตาล
ส่วนที่ใช้ ใบ ผลอ่อน เมล็ด และราก
สารสำคัญ ในผลมีเหล็ก แคลเซียม mucilage วิตามิน เอ บี บี2 และซี ในต้นมี gossypetin และ quercetin ในใบและต้นมีไอโอดีน เมล็ดมี fixed oil 16-22% ทั้งต้นมีกลิ่น clove-like-odor
ประโยชน์ทางยา รากทำยาชงแก้ซิฟิลิส ผลใช้รักษาตัวจี๊ด แก้ไข้ เมล็ดมีฤทธิ์กระตุ้น และช่วยระงับการเกร็ง
อื่นๆ ผลอ่อนใช้ปรุงอาหาร คนไทยนิยมเผาหรือลวกเป็นผักจิ้ม หรือแกงส้ม ผลอ่อน เป็นสินค้าส่งออก ฟิลิปปินส์ใช้เตรียมเป็นอาหาร เช่น ทำซุป ทำสตู เมล็ด บีบให้น้ำมันใช้เป็นอาหาร
ที่มา:ศาสตราจารย์พเยาว์  เหมือนวงษ์ญาติ