มะไฟ

(Burmese grape)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Baccaurea ramiflora Lour.
ชื่อวงศ์ EUPHORBIACEAE
ชื่ออื่น มะไฟเกลี้ยง มะไฟบ้าน ส้มไฟ
ถิ่นกำเนิด เอเชียเขตร้อนและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ลักษณะทั่วไป ไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ลำต้นสูง 10-15 ม. ขนาดทรงพุ่ม 6-8 ม. ไม่ผลัดใบ ทรงพุ่มกลม แน่นทึบ เปลือกสีน้ำตาลปนเทา หรือสีน้ำตาลแดง เรียบ หรือแตกเป็นสะเก็ดตามแนวยาว


ใบ ใบเดี่ยว เรียงเวียนสลับ รูปใบหอกแกมรูปขอบขนาน ขนาดใบ กว้าง 6-10 ซม. ยาว 10-20 ซม. ปลายใบเป็นติ่งแหลม โคนใบสอบแคบ ขอบใบเรียบหรือมีหยักเล็กน้อยที่ปลายแผ่นใบบางแต่ค่อนข้างเหนียว และย่นเป็นลอนใบสีเขียวอมเหลืองเรียบเป็นมัน ก้านใบยาว 3-7 ซม.


ดอก สีส้มอมเหลือง มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ดอกแยกเพศต่างต้น ออกเป็นช่อแบบช่อกระจะที่ด้านข้างกิ่งแก่หรือลำต้น ช่อดอกเพศผู้เรียวเล็ก และสั้นกว่าช่อดอกเพศเมีย ช่อดอกห้อยลง ยาว 10-30 ซม. ดอกย่อย 10- 15 ดอก ดอกขนาดเล็กมีกาบรองดอก กลีบเลี้ยง 4 กลีบ ซ้อนกัน ไม่มีกลีบดอก เส้นผ่านศูนย์กลางดอก 0.3-0.8 ซม. ออกดอกเดือน มิ.ย.-ก.ค.
ผล ผลสดแบบมีเนื้อ แตกได้ ทรงกลมหรือรี เส้นผ่านศูนย์กลาง 2-2.5 ซม. ผิวเกลี้ยงหนาและเหนียว เมื่อสุกสีส้มอมเหลือง เมล็ดมีเนื้อสีชมพูหรือสีขาวขุ่นห่อหุ้ม รสเปรี้ยวอมหวาน เมล็ดรูปรีแบน สีน้ำตาล 1-3 เมล็ด ติดผลเดือน ส.ค.-ก.ย. ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด หรือตอนกิ่ง
นิเวศวิทยา พบมากในป่าดงดิบและป่าเบญจพรรณทั่วๆ ไป
การใช้ประโยชน์ ผลสดรับประทาน รสเปรี้ยว เปรี้ยวอมหวาน
การใช้ประโยชน์ด้านสมุนไพร ราก ใซ้รักษาวัณโรค ตานซาง เริม งูสวัด เผาไฟกันเป็นยาถอนพิษร้อน เปลือกต้น เป็นยาทาภายนอก แก้โรคผิวหนังบางชนิด
ที่มา:วัลลิ์รุกขบุปผชาติ ตามรอยพระบาทบรมราชกุมารี โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชฯ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย