(Kra Thin Saba)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Acacia mangium Willd.
ชื่อวงศ์ LEGUMIMOSEA – MIMOSOIDEAE
ถิ่นกำเนิด ทางเหนือของออสเตรเลีย ปาปัวนิวกินี
ลักษณะทั่วไป ไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง 10-20 ม. ขนาดทรงพุ่ม 6-8 ม. ไม่ผลัดใบ ทรงพุ่มกลมแผ่กว้าง ค่อนข้างแน่น ลำต้นเปลาตรง เปลือกต้นสีน้ำตาลหรือน้ำตาลเข้ม แตกเป็นร่องลึก ตามแนวยาวและเปลือกที่กั้นสลับร่องลึกแตกเป็นกาบหนา มีรูปร่างไม่แน่นอน

ใบ ใบประกอบแบบขนนกสองชั้นปลายคู่ พบเฉพาะเมื่อเป็นต้นอ่อน เมื่อโตขึ้นจะเหลือเพียงก้านใบเปลี่ยนรูปแผ่ขยายคล้ายใบ มีลักษณะและทำหน้าที่คล้ายใบ เรียงเวียนสลับ รูปใบหอก กว้าง 3-6 ซม. … Read More

(Horse tamarind, White Popinac)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Leucaena leucocephala (Lam.) de Wit
ชื่อวงศ์ LEGUMIMOSAE – MIMOSOIDEAE
ชื่ออื่น กระถินบ้าน ตอแต ผักก้านถิน สะตอเบา
ถิ่นกำเนิด ทวีปอเมริกาเขตร้อนและหมู่เกาะแปซิฟิก
ลักษณะทั่วไป ไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง 3-10 ม. ขนาดทรงพุ่ม 3-5 ม. กิ่งผลัดใบ ทรงพุ่มกลม แผ่กว้าง ไม่ค่อยแตกกิ่งก้าน เปลือกต้นสีน้ำตาลอมแดง แตกเป็นรอยตามแนวยาวและ มีสะเก็ดขนาดเล็ก
ใบ ใบประกอบแบบขนนกสองชั้นปลายคู่ เรียงสลับ แกนกลางใบ … Read More

(Patana oak, Tummy-Wood)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Careya sphaerica Roxb.
ชื่อวงศ์ LECYTHIDACEAE
ชื่ออื่น กะนอน ขุย จิกโดน ปุย ปุยกระโดน ปุยขาว
ถิ่นกำเนิด อินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ลักษณะทั่วไป ไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง 10-15 ม. ขนาดทรงพุ่ม 8-10 ม. ผลัดใบ ทรงพุ่มรูปไข่ ค่อนข้างแน่น ลำต้น เปลาตรง เปลือกต้นหนาสีเทา ผิวหยาบและแตกตามแนวยาว

ใบ ใบเดี่ยว เรียงเวียนสลับถี่ๆ บริเวณปลายกิ่ง รูปไข่กลับ กว้าง 8-15 … Read More

(Kenang, ylang-ylang)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Cananga odorata (Lamk.) Hook.f. & Thomson var.odorata
ชื่อวงศ์    ANNOMACEAE
ชื่ออื่น กระดังงา กระดังงาใหญ่ สะบันงา สะบันงาต้น
ถิ่นกำเนิด มาเลเซีย อินโดนีเซีย และเกาะแปซิฟิกเขตร้อน
ลักษณะทั่วไป ไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง 10-15 ม. ขนาดทรงพุ่ม 3-5 ม. ไม่ผลัดใบ ทรงพุ่มรูปกรวยแผ่กว้างค่อนข้างโปร่ง กิ่งก้านมักตั้งฉากกับลำต้น ปลายห้อยลู่ลง ลำต้นเปลาตรง เปลือกต้นสีเทา ผิวหยาบแตกสะเก็ด หรือเป็นแผลขนาดใหญ่กระจายทั่วทั้งลำต้น

ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ … Read More

ชื่อวิทยาศาสตร์ Horsfieldia irya (Gaertn.) Warb.
ชื่อวงศ์ MYRISTICACEAE
ชื่ออื่น กรวยน้ำ กรวยสวน กะเพราพระ จุมพร้า ตุมพระ
ถิ่นกำเนิด กาคใต้ของประเทศไทย
ลักษณะทั่วไป ไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง 10-25 ม. ขนาดทรงพุ่ม 6-8 ม.ไม่ผลัดใบทรงพุ่มรูปกรวย แผ่กว้างค่อนข้างแน่น ปลายกิ่งห้อยย้อย ลำต้นเปลาตรง โคนต้นมีรากคํ้ายันและเป็นพูพอนขนาดเล็ก เปลือกต้นสีเทาอมนํ้าตาล เรียบ หรือแตกเป็นร่องตื้น
ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปขอบขนานหรือรูปรีแกมรูปขอบขนาน กว้าง 5-8 ซม. ยาว 15-25 ซม. … Read More

ชื่อสามัญ Malayan Sun Bear
ชื่อวิทยาศาสตร์ Helarctos malayanus
หมีหมามีถิ่นกำเนิดใน จีน พม่า ไทย ลาว เวียดนาม เขมร มาเลเซีย สุมาตราและเบอร์เนียว หมีหมามีขนาดเล็กกว่าหมีควาย ตัวยาวประมาณ 4 ฟุต รวมทั้งหาง ซึ่งยาวประมาณ 2 นิ้ว สูงประมาณ 2 ฟุต ตัวมีสีดำปนน้ำตาล ขนตามตัวบางและสั้นกว่าของหมีควาย ขนขาวที่หน้าอกก็โค้งเป็นรูปตัวยู ไม่เป็นตัววีอย่างในหมีควาย นิสัยส่วนใหญ่ของ มันคล้ายกับหมีควาย ชอบอาศัยอยู่ตามป่าทึบ แต่ไม่ชอบอยู่ตามภูเขา

หมีหมาออกหากินในเวลากลางคืน ชอบนอนในเวลากลางวัน ไต่ต้นไม้ได้เก่งเช่นเดียวกับหมีควาย แต่ค่อนข้างเชื่องง่ายกว่า และไม่ดุร้ายเท่าหมีควาย … Read More

ชื่อสามัญ Crested Myna
ชื่อวิทยาศาสตร์ Acridotheres javanicus
นกเอี้ยงดำมีถิ่นกำเนิดในปากีสถาน จีน ชะวา ซีลีเบส พม่า ไทยและอินโดจีน ในประเทศไทยมีทั่วไปทุกภาคยกเว้นทางคาบสมุทรตอนใต้

ตัวผู้และตัวเมียเหมือนกัน ขนเกือบทั่วทั้งตัวมีสีดำ แต่ขนคลุมใต้โคนหางและขนปลายสุดหางมีสีขาว ที่ปีกมีแถบสีขาวอยู่นิดหนึ่ง ที่หน้าผากมีขนขึ้นเป็นหงอนสีดำ

ชอบอาศัยและหากินอยู่ตามที่โล่งบริเวณชายบึง หรือบริเวณใกล้ๆ หมู่บ้าน ซึ่งมีป่าอยู่ใกล้เคียง และตามท้องนาเกือบทั่วไป

ชอบหากิน ใกล้ๆ ฝูงวัวควาย และมักเกาะอยู่บนหลังเพื่อจิกสะเก็ดผิวหนังและแมลงที่มาเกาะวัวควายนั้น บางครั้งจะลงเดินบนพื้นดินรอบๆ วัว ควาย เพื่อจิกหาแมลงกิน อาหารได้แก่แมลงต่างๆ และสะเก็ดผิวหนังของวัว ควาย ฤดูผสมพันธ์ประมาณเดือนมีนาคม-กรกฎาคม ชอบทำรังตามโพรงต้นไม้ซึ่งอยู่ใกล้ๆ บริเวณที่ทำการเพาะปลูก หรือตามชายทุ่ง วางไข่ครั้งละ 3-4 … Read More

ชื่อสามัญ Night Heron
ชื่อวิทยาศาสตร์ Nycticorax nyticorax

นกแขวกมีถิ่นกำเนิดใน อินเดีย นิโคบารส์ จีน ไหหลำ ไต้หวัน ฟิลิปปินส์ ซุนดาส์ พม่า มาเลเซีย ไทย และประเทศต่างๆ ในแหลมอินโดจีน ในประเทศไทยมีในภาคกลาง ภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ตัวผู้และตัวเมียคล้ายกัน ขนทั่วๆ ไปมีสีเทา บนหัวตลอดจนถึงท้ายทอยและขนเปียมีสีดำแกมน้ำเงิน ขนบนหลังมีสีดำแกมน้ำเงิน ขนที่ปีกและหางมีสีเทา หน้าผากใต้คาง ใต้คอ ใต้ท้องและใต้หางมีสีขาว ในฤดูผสมพันธุ์ ขนเปียสีดำจะเปลี่ยนเป็นสีขาว

นกแขวกชอบอาศัยอยู่ตามต้นไม้หรือกอไผ่ที่ค่อนข้างร่มครึ้ม เงียบและเป็นบริเวณที่อยู่ใกล้น้ำ ชอบเกาะนอนรวมกันเป็นฝูง เป็นนกซึ่งหากินในเวลากลางคืน ในเวลากลางวันจะนอน เมื่อใกล้ค่ำจะพากันออกบินตามบึง หนอง ส่งเสียงร้องเป็นครั้งคราว… Read More

ชื่อสามัญ Great Argus Pheasant

ชื่อวิทยาศาสตร์ Argusianus argus

นกหว้ามีถิ่นกำเนิดในสุมาตรา บอร์เนียว เทือกเขาตะนาวศรี ไทยและมาเลเซีย ในประเทศไทยมีทางภาคใต้

ตัวผู้และตัวเมียไม่เหมือนกัน เป็นนกซึ่งมีขนาดใหญ่มากและไม่มีเดือย ตัวผู้ตั้งแต่กลางหน้า กลางกระหม่อมไปจนถึงท้ายทอยมีสีดำ ตรงกลางกระหม่อมมีขนเป็นหงอนเล็กๆ ข้างหัว คอและหางเกือบไม่มีขน บนหลังมีขนสีน้ำตาลแดง บนไหล่และปีกมีสีดำปนน้ำตาล ขอบขนมีสีน้ำตาลอมเหลืองอ่อน ขนหางคู่กลางยาวกว่าเส้นอื่นๆ ออกไปมาก และมีจุดสีดำเป็นรูปไตตรงกลางเป็นจุดสีเหลืองมอๆ ขนด้านนอกปีกมีสีม่วงปนเทา และลัดเข้าไปข้างในมีสีเหลืองมอๆ และมีจุดรูปไตสีดำเช่นเดียวกับขนหางคู่กลาง นอกจากนี้ขนปีกบางเส้นยังมีแววอย่างแววของนกยูง แต่ตรงกลางแววมีสีเหลืองปนเขียวปนสีม่วง ล้อมรอบด้วยสีดำ และขอบนอกสุดมีเหลืองมอๆ

ตัวเมียคล้ายตัวผู้แต่เล็กกว่า และขนหางคู่กลางไม่ยาวเลยคู่อื่นๆ ออกไป

นกหว้าชอบอาศัยอยู่ตามป่าทึบมากๆ และชอบอยู่ตามป่าลึก ตัวผู้จะทำลานไว้สำหรับรำแพน ซึ่งมันจะรักษาลานของมันไว้อย่างสะอาดมาก ไม่ว่าจะมีกิ่งไม้ใบไม้หล่นลงไป … Read More